NFT nedir?

Müzeye asılan bir sanat eserinin fotoğrafını çekmek, fotoğrafçıyı resmin sahibi yapmaz veya çekilen fotoğrafı orijinal sanat eseri haline getirmez. Bunun farkındayız çünkü küratörler, akademisyenler, koleksiyoncular ve halk arasında hangisinin orijinal, hangisinin kopya ve kimin hak sahibi olduğu konusunda bir fikir birliği bulunur.

 

Aynı durum NFT'ler için de geçerlidir ve orijinal NFT'yi – sağ tıklanıp kaydedilen kopyasından – özel ve değerli kılan da budur. Ancak NFT'ler, bireylerin orijinalliğini veya sahipliğini doğrulama kararına güvenmek yerine, blok zinciri teknolojisinin fikir birliği oluşturma gücünü kullanır. 

 

Kısacası, NFT'ler sahiplik ve orijinalliği doğrulamak için bir birey veya kuruluşa özel güven yerine nesnel matematiksel kanıtlar kullanır.

NFT'ler, kısa süre önce dikkat çekmelerine rağmen blok zinciri teknolojisinin ilk yıllarına dayanır. NFT konsepti, 2012 yılında Colored Coins ile piyasaya sürülmüştür. Bitcoin blok zincirinde saklanan Colored Coins, emlak veya hisse senedi gibi gerçek hayattaki varlıkların sahipliğini temsil etmenin bir yolunu sunuyordu. Yıllar sonra, Dijital sanatçı Kevin McCoy’un “Quantum” – atımlı, çok renkli hipnotik oktagon döngüsü – eseri, Namecoin blok zincirinde mint edildi ve genel anlamda ilk NFT olarak değerlendirilir.

 

Bitcoin tabanlı karşı taraf platformundaki Rare Pepes gibi koleksiyonların çok popüler olmasıyla Ethereum 2018 yılında, CryptoKitties ve ERC-721 standardı ile NFT’lerin kullanılabilirliğini ileri taşıdı. Bu da, Solana, Polygon ve Tezos gibi diğer akıllı sözleşme özellikli blok zinciri ağlarında NFT'lerin benimsenmesine ve dolaşımına katkıda bulundu.

 

Günümüzde NFT'ler en yaygın şekilde, dijital sanat ve toplanabilir eserlerin sahipliğini ve orijinalliğini izlemek için kullanılmaktadır. CryptoPunks gibi en eski NFT'lerden bazıları, sahiplik kavramındaki kültürel değişimin ilk anlarından elde edilen yapıtları temsil eder. Hassas finansal belgelerin doğrulanmasından popüler kültür deneyimlerine özel erişime kadar sanat dışındaki diğer yerlerde NFT'ler için merkezi olmayan sahiplik kullanım durumları büyümeye devam etmektedir. 

NFT'ler ve içinde bulundukları blok zinciri ağları, bilgileri güvenli bir şekilde korumak ve paylaşmak için kriptografi ve bilgisayar bilimi konseptleri kullanır. Bunu merkezi gözetim ve doğrulama ihtiyacı olmadan kişiler arasında doğrudan yaparlar. 
 

Bunu zaten biliyorsanız OpenSea ve Rarible gibi NFT pazarlarının teknik farklarının yanı sıra ERC-721 ve ERC-1155 gibi NFT token standartlarını da kapsayan ve Dijital Nadirlik konusunu yeniden tanımlayan Kraken İstihbarat raporunu okumak isteyebilirsiniz. 

Ancak blok zincirinize ve NFT eğitim yolculuğunuza yeni başlıyorsanız doğru yerdesiniz.

Blok zincirleri, dağıtılmış bir kullanıcı ağında şifrelenmiş bilgileri paylaşmak için genel-özel anahtar kriptografisi ve hash kullanır. Bu bilgiler, her yeni bloğa önceki bloktan alınan bilgiler dahil edilerek birbirine “zincirlenmiş” “bloklarda” saklanır. Her yeni bloğa önceki bloktan alınan bilgilerin dahil edilmesine yönelik bu yaklaşım, blok zincirinin oluşturulmasına kadar eksiksiz bir denetim takibi yapılmasına olanak tanır. Ayrıca, ağın bir bilgi bloğunun bir şekilde değiştirilip değiştirilmediğinin belirlenmesini kolaylaştırır.

Bu zincirlenmiş bilgi bloklarını tek bir konumda tutmak yerine, blok zincirleri bu bilgilerin kopyalarını, her biri ayrı düğüm olarak adlandırılan bir bilgisayar ağına dağıtır.

Blok zincirleri, ağa bağlı olan ve katılımcı düğümler arasında paylaşılan bilgiler üzerinde anlaşmaya varmak için mutabakat algoritması olarak adlandırılan gelişmiş bir bilgisayar programı kullanır. Bu, blok zincirlerinin şu özellikleri tanımlamalarını sağlar: 

Ayrıntılı bir genel bakış için Kraken Öğrenim Merkezi’ndeki Blok Zinciri Teknolojisi Nedir? başlıklı kapsamlı kılavuza göz atın.

 

NFT'ler; akıllı sözleşmeler ve blok zincirine bağlı ve zincirde yürütülen programlı kurallar kullanılarak üretilir. NFT'nin arkasındaki akıllı sözleşme, NFT ile ilişkili medyanın belirli bir kişi veya kuruluş tarafından oluşturulduğuna dair kurcalamaya karşı dayanıklı bir kanıt işlevi görür. Aynı zamanda ürünün haklı sahibi olduğunu da kanıtlar. Sonuç olarak, NFT'yi yöneten akıllı sözleşmenin belirleyici kuralları, bireylerin hataya veya dolandırıcılığa müsait merkezi aracıların etkisinden kaçınmalarına olanak tanır. 

 

Ethereum, Solana, Cardano, Flow ve Tezos, NFT'lerin oluşturulmasını ve bakımını destekleyen akıllı sözleşme özellikli blok zinciri platformlarından yalnızca birkaçıdır. Her bir blok zinciri farklı bir şekilde çalışırken, hepsi merkezsiz, dağıtılmış ve değiştirilemez bir paylaşılmış gerçeklik kaydı tutma yolu sağlar.
 

Çoğu blok zincirinde, NFT'ler bir akıllı sözleşmeyle etkileşime girilerek oluşturulur. NFT oluşturmaya yönelik birçok akıllı sözleşme şablonu, NFT'leri destekleyen blok zinciri platformları, alanda önde gelen yaratıcılar ve NFT pazarları gibi çeşitli açık kaynaklardan edinilebilir.

 

NFT'ler minting olarak bilinen bir işlem aracılığıyla blok zincirinde oluşturulur ve kaydedilir. Tek bir metin satırından tüm sanal gerçeklik deneyimine kadar neredeyse tüm medya parçaları NFT olarak mint edilebilir. Minting işlemi aracılığıyla, NFT’nin yaratıcısının kriptografik adresi ve meta veri olarak bilinen tanımlayıcı bilgilerin anahtar parçaları blok zincirine eklenir. NFT oluşturulur ve NFT'nin temsil ettiği dijital medya dosyası genellikle harici bir konuma yüklenir (bir sonraki bölümde daha fazla bilgi verilecek).

 

NFT'leri oluşturan akıllı sözleşmeler, NFT’nin sahiplik durumunun gerçekliğini koruyan, onaylayıcılar olarak tanınan ağ katılımcılarına bir gaz ücreti ödenmesini gerektirir. Gaz ücretleri, doğrulayıcıları dürüst davranmaya ve ağdaki diğer kişilerle anlaşmaya teşvik eder.

NFT'ler, Bitcoin, Polkadot ve Algorand gibi önemli kripto para birimleri gibi güvence altına alınır ve korunur. Bir NFT’nin geçmiş işlemlerinin ve sahip sırasının eksiksiz bir kaydı kopyalanır ve katılımcı düğümler arasında paylaşılır. Her düğüm, NFT'nin güvenliğini ve doğru kayıt tutulmasını sağlamaya katkıda bulunur.

 

Mutabakat algoritması, ağ genelindeki tüm katılımcı düğümlerin uzlaşmasını sağlar. İş Kanıtı ve Hisse Kanıtı gibi mutabakat algoritmaları, ağ veya içeriğine müdahale etme potansiyelini neredeyse ortadan kaldırarak yeni işlemlerin doğru şekilde kaydedilmesini ve depolanmasını sağlar. 

 

Bir NFT’nin meta verileri, gözetim zinciri ve orijinallik kaydı, blok zincirinde saklansa da, NFT'nin temsil ettiği medya genellikle saklanmaz. Büyük görüntü dosyalarını doğrudan bir blok zincirinde depolamak pahalı olabileceğinden, çoğu kişi bir NFT'nin zincir dışı olduğunu temsil eden ortam dosyasını saklamayı tercih eder ve blok zincirindeki NFT'de saklanan bir bağlantı aracılığıyla bu dosyanın yerini gösterir. 

NFT ile ilişkili medyanın nerede saklandığını ve korunduğunu tam olarak anlamak önemlidir. Bu, NFT'yi destekleyen akıllı sözleşme ile tanımlanır; bireyin NFT'yi barındırma yöntemi tarafından değil. Merkezi ortam depolama çözümleri kolaylık sağlarken, medyayı değişiklik veya silme konusunda daha savunmasız hale getirebilir. Arweave veya Interplanetary File System (IPFS) gibi merkezi olmayan alternatifler, merkezi medya depolama hizmetleriyle ilişkili güvenlik açıklarının birçoğunu ele alan potansiyel çözümler olarak ortaya çıkmıştır.