Wat is hedging?

Bij hedgingtechnieken worden meestal financiële instrumenten gebruikt die bekend staan als derivaten.

Dit zijn contracten tussen twee partijen die de koers van een onderliggende asset volgen. Met derivaten kunnen beleggers blootstelling krijgen aan de koersbewegingen van een asset zonder dat ze de asset zelf hoeven te bezitten.

Voor beleggers in cryptocurrency kan deze indirecte blootstelling bijzonder waardevol zijn, omdat het een veilige bewaaroplossing overbodig maakt. Omdat hedgingderivaten simpelweg contracten zijn tussen twee partijen die een rendement opleveren op basis van de koersbeweging van een onderliggende asset, hoeft geen van beide partijen de asset in kwestie ooit echt te bezitten. Van de eerste transactie tot de uiteindelijke afwikkeling wordt er geen echt cryptoactivum gekocht of verkocht. 

De twee meest gebruikte derivaten om cryptohandelsposities te hedgen zijn futures en opties. Beide stellen beleggers in staat om long te gaan en te profiteren als de koers van een onderliggende asset stijgt of om short te gaan en te profiteren als deze daalt. Over het algemeen vertegenwoordigen ze het recht om een specifieke asset te kopen of te verkopen tegen een specifieke koers op een specifieke datum in de toekomst.

Bij de handel in crypto-optiecontracten kan een belegger calls (het toekomstige recht om een asset te kopen tegen een specifieke koers) of puts (het toekomstige recht om een asset te verkopen tegen een specifieke prijs) kopen. Wanneer dit wordt gedaan om een initiële belegging te beschermen tegen neerwaartse volatiliteit, wordt dit “hedgen” genoemd. 

Om een optiecontract te kopen, moet een handelaar een premie betalen om dit uitoefenbare recht te krijgen. Optiepremies zorgen ervoor dat optieverkopers worden gecompenseerd, omdat de koper niet verplicht is om een bepaalde asset te kopen of te verkopen als de optie onrendabel wordt, ook wel out of the money (OTM) genoemd.

Putopties

Stel, een belegger bezit een hoeveelheid Ether (ETH), de eigen cryptocurrency van Ethereum.

Hoewel de belegger gelooft in de langetermijnvooruitzichten van het project, maakt deze zich zorgen over ontwikkelingsproblemen op korte termijn die de ETH-koers negatief kunnen beïnvloeden. Om de belegging te beschermen, kan de belegger een ETH-putoptie kopen, die de belegger het recht geeft, maar niet de verplichting, om ETH te verkopen tegen een specifieke koers (ook bekend als de uitoefenprijs) op een bepaalde datum in de toekomst.

Als de koers van ETH onder de uitoefenprijs daalt, kan de belegger de optie uitoefenen en ETH verkopen tegen de hogere uitoefenprijs, en zo het portfolioverlies compenseren.

Futurescontracten 

Futurescontracten zijn overeenkomsten om een specifieke asset te kopen of te verkopen tegen een specifieke koers op een specifieke datum in de toekomst, bekend als de afwikkelingsdatum van het contract.

De afwikkeling vindt plaats ongeacht de assetkoers, wat betekent dat als een partij overeenkomt om één Bitcoin te verkopen voor USD 40.000 en de koers van BTC op de dag van de afwikkeling USD 30.000 is, de partij gedwongen is om de verkoop te doen, wat resulteert in een verlies van USD 10.000.

Stel dat een Bitcoin-belegger zich zorgen maakt over een aanstaande aankondiging van de president van de centrale bank en denkt dat dit het sentiment op de cryptomarkt negatief zou kunnen beïnvloeden.

Om zich te beschermen tegen de onzekerheid van de verklaring van de president van de centrale bank, kan de belegger een futurescontract afsluiten en short gaan op Bitcoin (wat betekent dat de belegger profiteert als de prijs van Bitcoin daalt). Als de belegger gelijk heeft en de prijs van Bitcoin daalt na de aankondiging van de centrale bank, dan zal de shortpositie in het futurescontract winstgevend zijn.

Eeuwigdurende swapcontracten, of “perps”, lijken in veel opzichten op futures. Het belangrijkste verschil is dat ze, in plaats van een vooraf bepaalde toekomstige afwikkelingsdatum te hebben, continu kunnen worden doorgeschoven, waardoor een handelaar een hedgingmethode heeft zonder een vooraf bepaalde toekomstige datum waarop deze zal eindigen.

Om ervoor te zorgen dat een perpcontract de koers van de onderliggende asset volgt, wordt een financieringsmechanisme gebruikt waarbij long en short handelaren elkaar vergoedingen betalen afhankelijk van of de prijs van het perpcontract op een bepaald moment boven of onder de spotprijs van de markt ligt.

Als er bijvoorbeeld in de huidige markt meer vraag is naar long Bitcoin-perps dan naar short Bitcoin-perps, dan zal de contractprijs boven de huidige spotmarktprijs van Bitcoin handelen. Om nieuwe long handelaren ervan te weerhouden de markt op te gaan en dit prijsverschil te vergroten, vereist het financieringssysteem dat long handelaren op vaste tijdstippen een vergoeding betalen aan short handelaren op basis van de grootte van hun open posities.

In dit scenario zouden short traders een vast percentage terugkrijgen van de vergoedingen die long traders betalen totdat de contractprijs terugkeert naar de spotmarktprijs van Bitcoin.