Wat is gedecentraliseerde financiën (DeFi)?

Decentrale financiering, of DeFi, verwijst naar een sector van op blockchain gebaseerde protocollen en assets. Als je al een tijdje meedraait in de cryptowereld, ben je deze term waarschijnlijk al eerder tegengekomen.

DeFi is een ecosysteem van gedecentraliseerde applicaties (dApps) die verschillende peer-to-peer financiële diensten aanbieden, van handel tot lenen en uitlenen.

Wat deze applicaties onderscheidt van gecentraliseerde diensten, is dat ze bijna volledig autonoom werken en geen financiële tussenpersonen nodig hebben.

Dit is waardoor gedecentraliseerde financiën mensen uiteindelijk in staat kan stellen om niet alleen transacties te doen, maar allerlei financiële diensten uit te voeren op een volledig peer-to-peer manier.

DeFi-diensten bieden verschillende belangrijke voordelen ten opzichte van traditionele applicaties van derden, waaronder het feit dat ze:

• Geautomatiseerd zijn: Gebruikers kunnen 24/7 toegang krijgen tot DeFi-diensten zonder de langdurige goedkeuringsprocessen die traditionele financiële instellingen opleggen.
• Democratisch zijn: Gebruikers kunnen deelnemen aan het bestuursproces van deze diensten (bijvoorbeeld de mogelijkheid om te stemmen over tariefwijzigingen).
• Toestemmingsloos zijn: Gebruikers kan de toegang tot DeFi-diensten niet willekeurig of op grond van onrechtvaardige regelgeving worden ontzegd.
• Vertrouwensloos zijn: Gebruikers hoeven geen vertrouwen te stellen in gecentraliseerde instellingen of individuen wanneer ze gedecentraliseerde applicaties gebruiken.

Bekijk voor meer informatie over de krachtige manieren waarop je DeFi kunt gebruiken ons artikel Wat kun je doen met DeFi?

Decentrale financiën (DeFi) heeft de afgelopen jaren aan populariteit gewonnen, maar er kleven ook een aantal nadelen en risico's aan.

• Beveiligingsrisico's: DeFi-platforms vertrouwen op smart contracts om financiële transacties te automatiseren. Hoewel deze smart contracts ontworpen zijn om veilig te zijn, zijn ze niet immuun voor kwetsbaarheden en bugs. Er zijn beveiligingslekken, hacks en kwetsbaarheden geweest in de DeFi-ruimte, wat heeft geleid tot aanzienlijke financiële verliezen voor gebruikers.

• Complexiteit en technische belemmeringen: DeFi-platforms vereisen vaak dat gebruikers een bepaald niveau van technische kennis hebben en bekend zijn met blockchaintechnologie. Het opzetten van wallets, de interactie met smart contracts en het beheren van privésleutels kan een uitdaging zijn voor mensen die niet goed bekend zijn met deze concepten.

• Volatiliteit en koersrisico's: DeFi-tokens en assets zijn vaak onderhevig aan extreme koersvolatiliteit. Veel DeFi-projecten geven hun eigen tokens uit, die snelle koersschommelingen kunnen ondergaan door factoren als speculatieve handel, onevenwichtigheden in liquiditeit en marktsentiment.

Lees voor meer informatie ons artikel Veilig blijven in DeFi.

Er zijn drie belangrijke componenten voor gedecentraliseerde financiële applicaties:

• Een openbare blockchain
• Cryptovaluta
• Smart contracts

Blockchaintechnologie biedt een gedistribueerd, transparant grootboeksysteem voor het registreren van alle dApp-gerelateerde gegevens. De eigen community van vrijwillige deelnemers, "knooppunten" genaamd, beheert elke blockchain. Knooppunten zijn verspreid over de hele wereld en kunnen iedereen ter wereld zijn.

Knooppunten gebruiken hun computers om belangrijke taken uit te voeren, zoals het opslaan en valideren van nieuwe dApp-transacties en gegevens van smart contracts. Knooppunten houden zich allemaal aan strikte regels die in het protocol van elke blockchain zijn gecodeerd.

Als je nog meer wilt weten over hoe blockchains werken, kun je Krakens Leercentrum-artikel Wat is blockchaintechnologie? bekijken.

In plaats van een blockchain vanaf nul op te bouwen voor elke nieuwe dApp, bouwen veel ontwikkelaars hun toepassingen op bestaande blockchainnetwerken.

Deze stap bespaart tijd en geld en zorgt ervoor dat dApps interoperabel zijn met andere applicaties die op dezelfde chain zijn gebouwd. Meer gevestigde blockchainnetwerken bieden ook meer veiligheid en grotere community's van gebruikers dan nieuw opgezette netwerken.

Ethereum, Solana, Polkadot en Cardano zijn enkele van de grootste blockchains die tegenwoordig DeFi-diensten ondersteunen.

Native cryptotokens drijven deze blockchainnetwerken vaak aan en stimuleren gebruikers om deel te nemen aan het runnen ervan.

Als je nog meer wilt weten over hoe cryptocurrency’s werken, kun je Krakens Leercentrum-artikel Wat is een cryptocurrency? bekijken.

Gebruikers moeten vergoedingen betalen in de native cryptocurrency van de onderliggende blockchain om dApp-gerelateerde activiteiten uit te voeren.

Voor dApps die op Ethereum zijn gebouwd, betalen gebruikers vergoedingen in Ether (ETH). Met Cardano worden vergoedingen uitgedrukt in Ada (ADA), de native cryptocurrency van het platform, enzovoort.

In sommige gevallen kunnen deze tokens extra functies hebben.

Bestuurstokens zijn bijvoorbeeld een soort cryptocurrency die houders een gewogen stemrecht geeft over het beheer van het protocol en de toekomstige richting.

dApps bereiken hun autonomie door smart contracts te gebruiken in plaats van menselijke tussenpersonen. Smart contracts zijn zelfuitvoerende computerprogramma's die automatisch contractverplichtingen tussen twee partijen nakomen wanneer aan vooraf bepaalde factoren wordt voldaan.

Als je nog meer wilt weten over hoe smart contracts werken, kun je Krakens Leercentrum-artikel Wat is een smart contract? bekijken.

Smart-contract-programma's worden opgeslagen op blockchains. Smart-contract-platforms zoals Ethereum gebruiken gesimuleerde computeromgevingen, virtuele machines genaamd, om deze speciale soorten programma's te lezen en uit te voeren.

Knooppunten draaien het programma van de virtuele machine bij het valideren van transacties rondom smart contracts. De virtuele machine zorgt ervoor dat smart contracts op de blockchain geldige transacties produceren volgens de regels van het protocol.

Een goed voorbeeld van een dApp in de praktijk is de DeFi-applicatie DAI.

DAI stelt gebruikers in staat om cryptocurrency "vast te zetten" in een smart contract dat draait op de Ethereum-blockchain. Gebruikers storten cryptocurrency als onderpand om nieuwe DAI-tokens te genereren waarop de leendienst werkt. Gebruikers kunnen deze nieuw gemunte DAI-tokens gebruiken en ermee traden of ze inzetten op andere DeFi-platforms om rendement te verdienen. Dit project biedt liquiditeit aan beleggers zonder dat ze direct hun ETH hoeven te gebruiken.

Als de gebruiker vastgezette assets terug wil, hoeft deze alleen maar de DAI terug te geven en een kleine rentevergoeding te betalen.

Naarmate er meer DeFi-protocollen komen, wordt het nuttig om de verschillende soorten problemen te begrijpen die deze projecten proberen op te lossen.

DeFi-cryptocurrency's die zich richten op lenen stellen gebruikers in staat om leningen af te sluiten met behulp van computersoftware, waardoor er geen vertrouwde tussenpersoon meer nodig is.

Werkend op basis van code in plaats van papieren contracten, automatiseren deze projecten de onderhoudsmarges en rentepercentages die nodig zijn om te lenen. Dit maakt onder andere automatische liquidatie mogelijk als saldo's onder een bepaalde dekkingsgraad komen.

Hoewel elk leenprotocol verschillende nuances heeft, werken ze over het algemeen op dezelfde manier.

Er zijn bijvoorbeeld gewoonlijk twee soorten gebruikers: zij die hun tokens uitlenen aan het protocol en er zo liquiditeit aan verschaffen en zij die deze tokens lenen.

Iemand die cryptocurrency's wil uitlenen, stuurt die tokens naar een smart-contract-adres dat wordt gecontroleerd door het protocol en verdient beloningen op basis van het uitgeleende bedrag.

Leners daarentegen storten een onderpand in de vorm van een cryptocurrency. Met het dApp-smart-contract kunnen ze dan cryptocurrency's lenen als een percentage van de gestorte waarde.

Als de protocollen werken zoals bedoeld, kunnen gebruikers gemakkelijk cryptocurrency's lenen en kunnen uitleners of liquiditeitsverstrekkers rente verdienen op hun gedeponeerde assets.

Voorbeelden van uitleenprotocollen zijn Aave, Compound en Yearn.finance.

Met gedecentraliseerde beurzen (DEX'en) kunnen gebruikers cryptoactiva uitwisselen zonder dat er een door derden beheerd orderboek nodig is, waardoor echte peer-to-peer handel mogelijk is.

Een mechanisme genaamd "geautomatiseerde marktmaker" wordt gebruikt om dit soort handel mogelijk te maken.

In plaats van gecentraliseerde matchingsoftware die kopers en verkopers met elkaar verbindt, storten vrijwilligers (liquiditeitsverstrekkers genoemd) hun eigen assets in specifieke pools. Deze assetpools zijn dan beschikbaar voor anderen om tegen te traden.

Iemand die bijvoorbeeld zijn Chainlink-tokens (LINK) wil swappen voor Ether (ETH) kan dat doen in een ETH/LINK-liquiditeitspool.

Transactievergoedingen die aan handelaren in rekening worden gebracht, worden evenredig verdeeld onder liquiditeitsverstrekkers, zodat zij worden gecompenseerd voor hun dienst. In ruil daarvoor kunnen handelaren onmiddellijk transacties uitvoeren zonder te hoeven wachten op een geschikte tegenpartij.

Een geavanceerd balanceringsalgoritme in combinatie met arbitragehandelaren zorgt ervoor dat de koersen van assets binnen elke pool de huidige marktkoersen weerspiegelen.

Een ander groot voordeel van een DEX is dat geen enkele gecentraliseerde partij geld van gebruikers bewaart. DEX'en zijn volledig niet-bewarend. Elke gebruiker koppelt een eigen cryptowallet aan het platform en behoudt zo de controle over de eigen privésleutels.

Deze factor betekent dat het geld van gebruikers geen risico loopt op diefstal via dezelfde vectoren die worden gebruikt om gecentraliseerde beurzen te hacken. DEX-gebruikers kunnen echter nog steeds geld verliezen op andere manieren. Het is belangrijk om voorzorgsmaatregelen te nemen om je crypto veilig te houden.

Voorbeelden van gedecentraliseerde beurzen zijn Uniswap, dYdX en Curve.

Derivatenmarkten stellen kopers en verkopers in staat om contracten uit te wisselen op basis van de verwachte toekomstige waarde van een asset. Deze activa kunnen van alles zijn, van cryptocurrency's tot toekomstige uitkomsten van gebeurtenissen of echte aandelen en obligaties.

In protocollen zoals Synthetix kunnen gebruikers traden in echte assets zoals aandelen, valuta en edelmetalen in de vorm van tokens op Ethereum.

Op andere protocollen, zoals Augur, wedden gebruikers op de uitkomst van gebeurtenissen. Met Augur kunnen gebruikers "aandelen" creëren en uitwisselen die een deel van de waarde van uitkomsten zoals verkiezings- of sportuitslagen vertegenwoordigen.

Tot slot bieden protocollen zoals dYdX gebruikers de mogelijkheid om te traden in margetokens, waardoor handelaren short of long posities kunnen gebruiken op verschillende markten.

Met Kraken kun je de toonaangevende cryptocurrency's kopen, verkopen en traden die het ecosysteem van DeFi vormgeven.

Registreer vandaag nog een Kraken-account om aan de slag te gaan in de spannende wereld van gedecentraliseerde financiën.